Lavinia | dwuletnia suka rasy cavalier king charles spaniel | dysplazja nerek
Lavinia została przyniesiona do przychodni SpecVet w kwietniu 2016 roku w bardzo złym stanie ogólnym. Była odwodniona, apatyczna i bardzo słaba. Suka całkowicie straciła łaknienie i męczyły ją wymioty, a jej indeks masy ciała był niski. Miała blade błony śluzowe, z pyszczka czuć było silny zapach amoniaku. Badanie biochemiczne krwi wykazało silną azotemię: mocznik wynosił 523 mg/dl, a kreatynina 10,6 mg/dl. Lavinia miała dodatkowo anemię oraz zaburzoną gospodarkę elektrolitową. Obraz ultrasonograficzny nerek wskazywał na zaawansowaną dysplazję nerek. Nerka lewa była zanikowa, nerka prawa prawidłowej wielkości o znacznie podniesionej echogeniczności miąższu, silnym zatarciu zróżnicowania korowo-rdzeniowego oraz lekko poszerzonej miedniczce.
Pod pojęciem dysplazja nerek kryje się zaburzenie rozwojowe miąższu nerek w wyniku nieprawidłowego różnicowania się komórek. Obok prawidłowej tkanki nerkowej znajdują się niedojrzałe lub nieprawidłowo wykształcone kłębuszki i kanaliki nerkowe. W wyniku ich zaburzonej funkcji prawidłowe nefrony ulegają kompensacyjnemu przerostowi. Z biegiem czasu, w wyniku postępującego uszkodzenia struktur miąższu nerki, dochodzi do pojawiania się torbieli oraz do odkładania się w miejsce tkanki nerkowej tkanki włóknistej, soli mineralnych lub lipidów. Nerki dystroficzne mają tendencję do rozwoju kanalikowo-śródmiąższowego bądź też odmiedniczkowego zapalenia nerek.
Do postawienia 100-procentowego rozpoznania dysplazji nerek konieczne jest badanie histopatologiczne. Przyżyciowo materiał można pobrać za pomocą biopsji. Wynik tego badania nie zmienia postępowania lekarskiego, dlatego warto się zastanowić czy w danym przypadku jest ono niezbędne.
W przychodni SpecVet najczęściej obserwujemy obraz ultrasonograficzny nerek charakterystyczny dla dysplazji u następujących ras:
- berneński pies pasterski
- bokser
- bulterier
- golden retriever
Według literatury weterynaryjnej rodzinne występowanie choroby podejrzewa się u:
- shi tzu
- lhasa apso
- teriera pszenicznego
- pudla dużego
- malamuta alaskańskiego
- golden retrievera
- chow chowa
- sznaucera miniaturowego
- płochacza holenderskiego
Decydując się na zakup psa rasy wymienionej powyżej, należy upewnić się że psy wykorzystane w hodowli do rozrodu nie są obciążone tym schorzeniem. Każdy pies, u którego podejrzewa się dysplazję nerek, powinien zostać definitywnie wykluczony z rozrodu.
Dysplazja nerek może pojawiać się również sporadycznie u psa każdej innej rasy. Opiekunowie Lavinii po otrzymaniu diagnozy natychmiast skontaktowali się z właścicielką hodowli, z której pochodzi suka i poinformowali ją o stanie psa. Wszystkie psy z hodowli oraz rodzeństwo Lavinii zostały ponownie gruntownie przebadane pod kątem choroby nerek. U żadnego psa nie wykryto choroby.
Od pierwszej wizyty Lavinii w przychodni SpecVet minął prawie rok. Obecnie parametry nerkowe wynoszą: kreatynina – 3,1 mg/dl; mocznik ‑111 mg/dl. Sunia jest pod troskliwą opieką swoich właścicieli i cieszy się doskonałą kondycją.